4 dagen naar de Moezel , in Hotel Moseltal
Ook als bijlage toegevoegd een verslag van Tiger Willy
Dag -10 t/m 0.
Doordat het MAC bestuur had besloten dat er een nieuwe website moest komen juist voor
het MAC toerweekeind waren er nogal wat perikelen rondom het downloaden van de
routes. Uiteindelijk is het iedereen toch gelukt om de routes in zijn of haar
navigatie te krijgen.
Overigens was het voor mij niet nodig, die nieuwe website. De oude deed het nog prima.
Dag 1.
19 september. Prachtig weer. 427 Km.
Als ik om 7.35 bij het Stuurhuus arriveer ben ik zeker niet de eerste en heeft Bertus
Pieffers de koffie al klaar.
Naast alle bekende gezichten is er voor sommigen ook een nieuw gezicht bij. Dit gezicht hoort bij
Ronald Elias, een BMW GS rijder die sinds kort ook regelmatig meerijdt met onze toerclub.
We gaan dit jaar met maar liefs 21 motoren en 23 personen op pad zodat er besloten is
om in 3 groepen te rijden.
Precies om 8 uur vertrekken we om via de achterhoek bij Winterswijk de grens over te
steken. Over diverse binnenwegen en enkele stukken autobahn, zeg maar gerust
baustelle, begint het landschap steeds glooiender te worden en wordt het vanaf
3 uur zelfs mooi sturen over de steeds bochtig wordende wegen.
Uiteraard nemen we onderweg ruim de tijd voor de inwendige mens. Om 17.15 arriveren we in
Mehring waar we eerst maar beginnen met een behoudenaankomst biertje. Na de installatie
op de kamers en een goede douche kunnen we aan tafel voor een matig, maar zeer
zout, avondeten. Van al dat zout wordt je natuurlijk dorstig, dus de invulling
van de rest van de avond laat zich raden. Om een uur of elf is het al rustig in
het café en liggen de meesten van ons al te ronken.
Dag 2.
20 september. Alweer mooi weer. 276 Km.
Na een goed ontbijt draaien de krukassen al voor 9 uur. Vanaf kilometer 1 al een
fantastisch mooie route met natuurlijk weer veel bochten. Zoals gewoonlijk koffie bij een
bakker. Lunchen doen we bij een döner boer waar de broodjes shoarma, lamachus
en pizza’s prima smaken.
Onderweg wel een paar wegafsluitingen maar die zijn op één na makkelijk te omzeilen.
Groep 2 heeft nog wat staan te kissebissen over de betaling bij een benzinepomp, maar
dit is zonder letsel opgelost.
Verder hebben we de hele dag een prachtige tocht die om 5 uur precies eindigt bij het
hotel.
Na enkele biertjes en een lekkere douche kunnen we aan tafel voor weer écht zout eten.
Natuurlijk wordt dit probleem op dezelfde manier opgelost als de eerste dag.
Ook vandaag gaan de meesten weer vroeg naar boven om in het mandje te kruipen.
Dag 3.
21 september. Super weertje. 262 Km.
Na alweer een goed ontbijt rijdt groep 1 al om 8.52 weg bij het hotel. We hebben er
duidelijk zin in, en terecht! Met de laatste mistflarden nog tussen de bergen
zijn de eerste 30 kilometer wel bijzonder mooi met veel haarspeldbochten en
lange snelle doorlopers.
Tijdens de koffie kom ik erachter waarom Anton de koffiestop steeds bij een bäkkerei /
conditorei heeft gepland. Dit was op speciaal verzoek van Anita (WvBP) en
Marjan (Podtje). Beide dames zijn geen lid van de MAC dus zullen ze hun charmes
wel hebben ingezet om één en ander met Anton te regelen. Na de koffie kan er
gelijk een laag kleding uit omdat de temperaturen al flink zijn opgelopen.
Na de koffie is de route ook weer prachtig. We lunchen bij een imbiss. Dit zijn toch
echt wel uitstervende horecagelegenheden want de meesten worden vervangen door
döner kebab tenten.
40 Kilometer voor het eind heeft WvBP nog een lekke band. Dit wordt snel en
vakkundig opgelost met de meegebrachte pluggenset en gaspatronen. We zoeken een
benzinepomp om de band op de juiste spanning te krijgen. Hier tanken we gelijk
zodat we morgen met een volle tank aan de thuisreis kunnen beginnen. Ook
permitteren we ons een ijsje.
We komen mooi op tijd weer terug bij het hotel waar diegenen die zonder koffers hebben
gereden de afgelopen 2 dagen hun motor weer optuigen voor de thuisreis.
Éénmaal binnen gekomen in het hotel hoor ik luide klappen uit de keuken komen. Hier
worden duidelijk schnitzels geplet. Ik vraag de kok om deze keer minder zout te
gebruiken. En verd….., na het aperitief blijkt ons laatste avondmaal heerlijk
te zijn. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we ‘s avonds geen biertje hebben
gedronken.
Dag 4.
22 september. Alweer prachtig weer. 429 Km.
Over het ontbijt hoef ik niets meer te zeggen, dat is gewoon goed. Als iedereen bij de
motor is of er zelfs al opzit moet er op het laatste moment nog een groepsfoto
worden gemaakt. Er wordt een serveerster naar buiten gesleurd om het plaatje te schieten. Hierna
kunnen we op pad. Tot de koffie, je begrijpt zeker wel waar, nog prachtige
stuurwegen. Hierna wordt het landschap wat glooiender, maar nog steeds mooi
rijden. Na de lunch bij een döner kebab zaakje, wordt het echt alleen nog
bundesstrassen. We zijn dan al ter hoogte van Venlo en de Duitse A61 komt in
zicht. We gaan de snelweg op met de gedachte om van hier uit snel naar huis te
sprinten. 2 Afslagen voor de grens zegt de navigatie echter wat anders. We
verlaten de snelweg om via saaie bundesstrassen verder naar het noorden te
rijden. Net ter hoogte van Nijmegen nog een keer het zelfde verhaal met nu de
Duitse A57. Het wordt nu wel erg vervelend. Eindelijk, bij Emmerich de Rijn
over en de A3 op. A3, A12, A50, A1 en S14; Hooolt’n mi’j laaand. Het één na
laatste deel van de route was door Anton zo gepland omdat er tijdens de
jaarvergadering door een van de aanwezigen was gevraagd om niet zo veel snelweg
in de route op te nemen. Ik dank je de koekoek, om kwart over zes thuiskomen
kan volgens mij ook niet de bedoeling zijn. Los van deze kleinigheid hebben we
samen 4 fantastische dagen gehad waarbij iedereen zonder kleerscheuren weer
thuiskwam.
Anton en Jan bedankt voor de organisatie.
Tiger Willy,
september 2024.
