Was ich noch zu sage hätte…
Terugkijkend op een prachtige en gezellige week In en om Wickerode in de Harz…
Dag 1 stond al vroeg de koffie klaar, met grote dank aan Herman. Jammer genoeg heeft Herman zijn deelname af moeten zeggen maar door zijn betrokkenheid hadden wij op maandagmorgen 7.30 uur toch een lekker bakkie. Eerder had ook Jan Schut helaas al af moeten haken. Gelukkig gaat het met beide nestors de goede kant op.
Rond 8.00 uur begonnen 15 mooi opgepoetste machientjes lekker te ronken en kwam er beweging in. Aangezien we met 16 motoren waren, klopte hier iets niet. ‘De start liep niet lekker’ zeg maar. De accu van Henk (nou ja, die van zijn motor) had een typisch maandagochtend dipje en weigerde dienst. Gelukkig brachten startkabels van Willy en de Triumph van Wim Schuiterd uitkomst de rest van de dag. Zo werden die ook eens gebruikt… Uiteindelijk vertrokken we toch met de hele groep, verdeeld over 2×8 motoren.
Gezien de afstand naar het mooie Wickerode zat er veel snelweg in de heenreis. Maar waar we de snelweg verlieten, waren het ook direct prachtige routes door een mooie omgeving.
Zo ging alles z’n gangetje. Zoals altijd was groep 1 al snel buiten beeld. Nadat Wiljan, Gerben en Ronald de aansluiting even verloren in Meschede (we laten in het midden waardoor maar heeft iets met afspraken te maken :-)) besloten we vanaf daar na de koffie groep 2 te splitsen in 2×4. Met Wim S. en Gerben als voorrijders voor de rest van de week (naast Anton als voorrijder van groep 1).
Na aankomst in Wickerode vielen enkele dingen op: de biertjes, frisdrankjes en de Schierker Feuerstein als afsluiting van de avond waren prima. Alsmede het hotel en het onderkomen van de mooie machientjes. Een deel van het personeel heeft nog wel wat te leren, ik denk dat wij daar deze week onze bijdrage aan hebben geleverd.
Na wat ruilhandel met de coureurs over de groepen heen begonnen we vol goede moed aan dag 2 met drie groepen. Op dezelfde manier als dag 1, startkabels, Wim S. en Henk. Vervolgens is dat probleem direct de nek omgedraaid door met ‘groep Gerben’, waarbij Henk inmiddels was aangesloten, de accu te laten vervangen bij een plaatselijk motorzaakje in Nordhausen. Voor slechts 90,- was Henk weer helemaal het mannetje. Dag 2 met aangepaste route vanwege een aantal omleidingen. Dank aan Wiljan en TomTom die bij het bestuderen van de routes zo scherp waren de omleidingen te elimineren en een deel van de route aan te passen. Na afloop van de rit was het weer ouderwets gezellig op het terras van het hotel. En bleek tijdens het eten dat we een jarige in ons midden hadden, Jan vd Linde. Dankzij Jan vd Berg en Facebook ging dit feestje toch niet onopgemerkt voorbij.
Dag 3 stond een thema ritje op het programma. Deze ging naar het luchtvaartmuseum van Wenigerode. In plaats van ‘laagvliegen’ op de motor, kregen we hier de nodige informatie over hoogvliegen in echte luchtvaartuigen. Een prachtige verzameling vliegtuigen, heli’s, straaljagers en nog veel meer dingen door de jaren heen. Een rondleiding hadden we niet nodig, we hadden Jos bij ons. Jos heeft jarenlang bij defensie gesleuteld aan van alles waar vleugels aan zitten en wist ons in het museum van de nodige achtergrondinformatie te voorzien. De heen- en terugrit waren mooi maar aan de korte kant. En zeker aan de terugrit hebben alle drie groepen hun eigen invulling gegeven. Na een veilige terugkomst van iedereen rees op het terras in de zon de vraag, is zo’n themarit voor herhaling vatbaar? Hierover zijn de meningen verdeeld. Van ‘we zijn toch een motorclub en die rijden motor’ tot ‘het is weer eens wat anders’. Belangrijkste is dat iedereen het wel leuk heeft gevonden zo voor een keertje.
Dag 4 kenmerkte zich door wat ander weer en temperatuur. Maar nog altijd prima weer om onze bochtentechniek te oefenen op een prachtige route wat later door sommigen de ‘Koningsrit’ van deze midweek werd genoemd. Weliswaar wat overlappingen in de route met voorgaande dagen maar vooral veel nieuwe en mooie stukken. Met als hoogtepunt voor groep Gerben en groep Wim een tussenstop bij een wat merkwaardig ‘ik vertrek’ stel in de middle of nowhere. Waar we groep Anton met gezwinde spoed voorbij zagen jagen, alsof ze er eerder waren geweest…
De dag begon goed met de traditionele groepsfoto. Deze keer niet op de laatste dag vanwege het eerdere vertrek van Joop door verplichtingen aan het thuisfront. En zonder Joop geen foto natuurlijk, zelfs zijn motor is er mooi op gezet.
De start van de rit was wat verwarrend. Gerben was scherp en zag al snel dat we de route van einde naar begin dreigden te gaan rijden. Zonder zich te storen aan de andere groepen koos hij zonder twijfel de juiste richting. Waar, van horen zeggen, ‘groep Anton’ eerst 20 km de verkeerde kant op ging voordat het lampje ging branden dat dat misschien toch niet de goede kant op was. Maar, ook van horen zeggen, heeft Anton zich deze week ook weer als meester van de omleidingen getoond door onmogelijke weggetjes mogelijk te maken.
Wat echt heel jammer was voor ‘groep Wim’ is dat ze niet de hele route hebben kunnen rijden vanwege een plotseling optredend versnellingsbakprobleem bij Ellen. Vooral voor Ellen heel zuur natuurlijk en we hopen met z’n allen dat het meevalt en dat Ellen weer snel prachtige ritjes kan maken op de Triumph in topvorm. Wel goed om te zien dat ook in het buitenland dit soort problemen onderling en met pechhulpverlening prima op te lossen zijn zonder de week te verpesten.
En zo begonnen we dag 5 weer aan de terugreis. Ellen had een plekje gevonden achter de brede schouders van broer Meino. De Triumph volgt later met georganiseerd transport. Hoogtepunt van deze dag was het eten bij een Grieks restaurant op een zonovergoten terras. Prima geregeld door Tiger Willy, zoals we eigenlijk kunnen verwachten van een echte horecaman.
Al met al een prima week met heel leuke mensen. Iedereen is anders waardoor niemand vreemd is. Respect voor elkaar is het belangrijkste. En dat er af en toe iemand op de hak wordt genomen hoort erbij. Kortom een mooie club.
Dan is er nog te vermelden:
- Eindstand Triumph-BMW is 1-1, de Yamaha’s en Guzzi deden het beter;
- Sommige deelnemers (vier in totaal, namen worden niet genoemd omdat ik er één van ben) worden zichtbaar ouder, ze leggen de motor eerst neer voordat ze afstappen. Hopelijk geen nieuwe trend;
- Er blijken toch wat leden met dubieuze achtergrond te zijn. Een niet te openen hotelkamer deur weten ze toch open te krijgen met creditcard en ijzerdraad, zoals je normaal alleen op tv ziet;
- Spanbanden, Duct tape en startkabels zijn onmisbaar. Allemaal te vinden in en om de topkoffer van Willy;
- Iedereen bedankt voor een hele leuke week