Toertocht door Teutoburgerwald

De opdracht luide maak een dagrit richting Teutoburgerwoud, dat klinkt simpel en dat is eigenlijk ook. FF op Google zoeken en een route is zo gevonden, want je moet het wiel niet opnieuw willen uitvinden. De route op de computer wat aangepast aan onze wensen, want we willen liever niet door alle plaatsen rijden met stoplichten drukte en zo, maar ja daar ging het wat mis want op de computer is niet altijd duidelijk wat voor soort wegdek het is.

Zondag 4 augustus om 9.00 uur was de start met prachtig weer. Mede hierdoor stonden maar liefst 17 motoren aan de start en één is later bij de eerste stop aangehaakt. Na een 130 kilometer over de snelweg zouden we bij de eerste geplande stop aankomen om te tanken, koffie, broodjes en wat al niet meer. Maar één tank bleek na te zijn uitgewrongen de laatste 20 kilometer niet te kunnen halen dus iets eerder getankt. Na de koffie begonnen we vol goede moed aan ons rondje Teutoburgerwoud maar na een kilometer een bordje met wegafzetting, eigenwijs als we zijn gewoon doorrijden want met de motor kun je er wel langs, maar er was een of andere wegrace en moesten na 5 kilometer toch weer terug. De bordjes Umleitung gevolgd en de route weer opgepakt die ons door een prachtige streek voerde. Na dat we al veel ronde bordjes met een rode rand  en de tekst “Anlieger frei” waren gepasseerd kwamen we uit op een gravelpad van een kleine 5 kilometer. Voor de Offroad en Allroads geen probleem maar sommige weg- buikschuivers een crime, maar deze hindernis werd zonder problemen genomen. Onder tussen waren onze magen beginnen te knorren en werd er een restaurant gezocht, bij de eerste de beste gestopt en ons op het terras genesteld. Als gauw bleek dit niet zo’n gelukkige keuze wat we eigenlijk al konden zien aan de dikke BMW’s en Mercedesen die voor de deur stonden dus de motorjas weer aan en op naar de volgende. Hier waren we wel welkom en nadat er een menukaart speciaal voor ons was gemaakt met drie keuzes er op, waren de Strammer Max en de Schnitzels al snel achter de kiezen. De route werd weer vervolgd door het mooie landschap en met zelfs hier en daar een haarspeldbocht, nog één stukje zandweg stond er op de navigatie maar verder geen problemen. De laatste stop voor dat we weer de snelweg op moesten richting Holten genoten we op een terrasje van het mooie weer en een grote sorbet.

WvBP